Vexílla Regis

Vexílla Regis
MIENTRAS EL MUNDO GIRA, LA CRUZ PERMANECE

LOS QUE APOYAN EL ABORTO PUDIERON NACER

LOS QUE APOYAN EL ABORTO PUDIERON NACER
NO AL ABORTO. ELLOS NO TIENEN LA CULPA DE QUE NO LUCHASTEIS CONTRA VUESTRA CONCUPISCENCIA

NO QUEREMOS QUE SE ACABE LA RELIGIÓN

NO QUEREMOS QUE SE ACABE LA RELIGIÓN
No hay forma de vivir sin Dios.

ORGULLOSAMENTE HISPANOHABLANTES

ORGULLOSAMENTE HISPANOHABLANTES

sábado, 14 de agosto de 2010

MISA DE LA VIGILIA DE LA ASUNCIÓN DE LA BIENAVENTURADA VIRGEN MARÍA

Del Misal Romano de San Pío V

Die 14 Augusti
In Vigília Assumptiónis Beátæ Maríæ Vírginis
Commemoratio Sancti Eusebii Confessoris

Introitus. Ps. 44, 13, 15 et 16. Vultum tuum deprecabúntur omnes divínites plébis: adducéntur Regi Vírgines post eam: próximæ ejus adducéntur tibi in lætítia et exsultatióne. Ps. ibid., 2. Eructávit cor meum verbum bonum: dico ego ópera mea Regi. ℣. Glória Patri.

Non dicitur Glória in excelsis.

ORATIO
Deus, qui virginálem aulam beátæ Maríæ, in qua habitáres, elígere dignátus es: da, quǽsumus; ut, sua nos defensióne munítos, jucúndos fácias suæ interésse festivitáti: Qui vivis.

Commemoratio S. Eusebii Conf.
ORATIO
Deus, qui nos beáti Eusébii Confessóris tui ánnua sollemnitáte lætíficas: concéde propítius; ut, cujus natalítia cólimus, étiam actiónes imitémur.
 
3. De Spiritu Sancto
ORATIO
Deus, qui corda fidélium Sancti Spíritus illustratióne docuísti: da nobis in eódem Spíritu recta sápere; et de ejus semper consolatióne gaudére. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Léctio libri Sapiéntiæ
Eccli. 24, 23-31. 

Ego quasi vitis fructificávi suavitátem odóris: et flores mei fructus honóris et honestátis. Ego mater pulchræ dilectiónis, et timóris, et agnitiónis, et sanctæ spei. In me grátia omnis viæ et veritátis: in me omnis spes vitæ et virtútis. Transíte ad me, omnes, qui concupíscitis me, et a generatiónibus meis implémini. Spíritus enim meus super mel dulcis, et heréditas mea super mel et favum. Memória mea in generatiónes sæculórum. Qui edunt me, adhuc esúrient: et qui bibunt me, adhuc sítient. Qui audit me, non confundétur: et qui operántur in me, non peccábunt. Qui elúcidant me, vitam ætérnam habébunt. 

Graduale. Benedícta et venerábilis es, Virgo María: quæ sine tactu pudóris invénta es Mater Salvatóris.
℣.  Virgo, Dei Génetrix, quem totus non capit orbis, in tua se clausit víscera factus homo.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 11, 27-28.
  
In illo témpore: Loquénte Jesu ad turbas, extóllens vocem quædam múlier de turba, dixit illi: Beátus venter, qui te portávit, et ubera, quæ suxísti. At ille dixit: Quinímmo beáti, qui áudiunt verbum Dei, et custódiunt illud.

Offertorium. Beáta es, Virgo María, quæ ómnium portásti Creatórem: genuísti qui te fecit, et in ætérnum pérmanes Virgo.
  
SECRETA
Múnera nostra, Dómine, apud cleméntiam tuam Dei Genetrícis comméndet orátio: quam idcírco de praesénti sǽculo transtulísti; ut pro peccátis nostris apud te fiduciáliter intercédat. Per eúndem Dóminum.

Commemoratio S. Eusebii
SECRETA
Laudis tibi, Dómine, hóstias immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus nos et præséntibus éxui malis confídimus et futúris.

3. De Spiritu Sancto
SECRETA
Múnera, quǽsumus, Dómine, obláta sanctífica: et corda nostra Sancti Spíritus illustratióne emúnda. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Præfatio communis.
Vere dignum et justum est, ǽquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Ángeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cœli cœlorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admitti jubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
 
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt cœli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.
 
Communio. Beáta víscera Maríæ Vírginis, quæ portavérunt ætérni Patris Fílium.

POSTCOMMUNIO
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium: ut, qui sanctæ Dei Genetrícis festivitátem prævénimus; intercessiónis ejus auxílio a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúndem Dóminum nostrum.
  
Commemoratio S. Eusebii
POSTCOMMUNIO
Refécti cibo potúque cœlésti, Deus noster, te súpplices exorámus: ut, in cujus hæc commemoratióne percépimus, ejus muniámur et précibus.

3. De Spiritu Sancto
POSTCOMMUNIO
Sancti Spíritus, Dómine, corda nostra mundet infúsio: et sui roris íntima aspersióne fecúndet. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

1 comentario:

  1. «El 14 de Agosto es un día para decir Vísperas de alguna forma, cualquier forma, del Rito Romano que precede a las ‘reformas’ de Bugnini. Tanto como tener la mágica experiencia de ese grande grito de júbilo y alegría súbitamente aumentando: “Assúmpta est María in Cœlum, gaudent Ángeli, laudántes benedícunt Dóminum”. Comparar eso con el pedante minimalismo mariano de la Liturgia de las Horas. Puedes imaginar a estos sombríos miembros de comité sentados en su mesa... “Nosotros realmente hemos comenzado a mejorar la Asunción ajustándola en el contexto teológico de la Ascensión de Cristo”. Esperemos que ellos estén sufriendo alguna suerte de Contexto Teológico en alguna suerte de lugar doloroso. Por cierto: intenta buscar a lo largo de las prescripciones actuales del Vaticano II y mira si puedes encontrar algo que pueda posiblemente ser visto como un mandato para tales remiendos.

    Incluso si usas las formas de Pío XII, todavía conseguirás el Ave Maris Stella en las II Vísperas, a pesar del dominio del padre [Vittorio] Genovesi sobre el resto de la Himnodia. En tiempos de Pío XII, ellos al menos mantuvieron el Ave Maris Stella para las II Vísperas en la mayoría de las fiestas marianas. Bug[nini] sabía mejor y él sabía mal.

    La verdadera pérdida en 1951 fue de la Colecta para la Asunción: “Perdona misericordiosamente, Señor, las faltas de tus servidores, y, dada la impotencia en que nos encontramos de agradarte por nuestros propios méritos, concédenos la salvación por la intercesión de Aquella que elegiste para que fuera la Madre de tu Hijo”. Fue remplazada por una composición moderna que describiría como una porción del dogma seguido por un cliché. La antigua colecta enfatiza la antigua convicción del Oriente y el Occidente de que el propósito de la Asunción es que Nuestra Señora puede interceder por nosotros; nos recuerda que solamente por la Medianera de todas las Gracias, reinante en cuerpo y alma en la gloria celestial, podemos alcanzar la salvación; siempre me recuerda las homilías de los Padres Griegos, culminando en San Gregorio Palamas, sobre la Mediación de Nuestra Señora. Y la súplica que uno escucha en el Rito Bizantino: “Santísima Madre de Dios, sálvanos”». (P. John Hunwicke, latinista, ex-sacerdote anglicano y actualmente del Ordinariato de Nuestra Señora de Walsingham)

    http://liturgicalnotes.blogspot.com/2010/08/evening-prayer-today.html

    ResponderEliminar

Los comentarios deberán relacionarse con el artículo. Los administradores se reservan el derecho de publicación, y renuncian a TODA responsabilidad por el contenido de los comentarios que no sean de su autoría. La blasfemia está estrictamente prohibida, y los insultos a la administración es causal de no publicación.

Comentar aquí significa aceptar las condiciones anteriores. De lo contrario, ABSTENERSE.

+Jorge de la Compasión (Autor del blog)

Jorge Rondón Santos (Editor colaborador)